مثلث نوردهی یکی از روش‌هایی است که اغلب برای ارتباط بین سه متغیر نوردهی که عبارتند از دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو می باشد. یک عکاس برای اینکه به نتیجه دلخواه خودش برسد باید تعادل بین این سه متغیر را برقرار کند. تغییر هرکدام از این سه متغیر نیازمند تغییر حداقل یکی از متغیرهای دیگر است؛ به همین خاطر داشتن دانش کافی درمورد این مثلث برای بهبود تکنیک و کادربندی شما خیلی مهم است.با نمایندگی نیکون همراه باشید تا چگونگی استفاده از مثلث نوردهی برای عکاسی بهتر را توضیح دهد.

تاثیر دیافراگم در مثلث نوردهی

دیافراگم به میزان باز بودن دهانه لنز اشاره دارد. یک دیافراگم باز (یا f-number کوچک) به معنای این است که نور بیشتری وارد لنز خواهد شد و دیافراگم بسته (f-number بزرگتر) نور کمتری را به داخل لنز راه خواهد داد.احتمال دارد شما نیز سوال کنید که چرا باید نور کمتری وارد لنز شود؟

بیشتر اوقات جواب این سوال این است که ما به عمق میدان بیشتری نیاز داریم؛ عمق میدان یکی از محصولات جانبی دیافراگم است. دیافراگم بسته عمق میدان بیشتری را در اختیار شما می‌گذارد و اجازه می‌دهد قسمت بیشتری از صحنه در فوکوس باشد. دیافراگم‌های باز، عمق میدان خیلی کمتری خواهند داشت که کمک می‌کنند بتوانید یک سوژه را ایزوله کنید که یکی از بهترین ابزارها برای ترکیب‌بندی تصاویر شما می‌باشند.

تاثیر سرعت شاتر در مثلث نوردهی

 نقش سرعت شاتر در مثلث نوردهی چیست؟
سرعت شاتر به مدت زمان باز بودن شاتر دوربین عکاسی و همچنین مدت زمانی که سنسور در مقابل نور قرار دارد اشاره دارد؛ سرعت شاتر بالا زمان کمتری برای ضبط نور در اختیار سنسور قرار می‌دهد و به همین خاطر نوردهی عکس ضعیف‌تر خواهد بود. سرعت شاترهای پائین نور بیشتری را به سنسور می‌رسانند و از همین روی نتیجه آن نوردهی بیشتر عکس می‌باشد.

سرعت شاتر به مدت زمان باز بودن شاتر دوربین و همچنین مدت زمانی که سنسور در معرض نور قرار دارد اشاره دارد.

یکی از دلایل اینکه ما بخواهیم از سرعت شاتر بالا استفاده کنیم، قابلیت Stop Motion است که می‌تواند حرکاتی مانند لرزش دوربین و یا حرکت سوژه را از بین ببرد.این را فراموش نکنید که تا زمانی که شاتر باز باشد، سنسور دوربین عناصر داخل فریم را ثبت می‌کند و از همین روی اگر یکی از این عناصر حرکت کند، تصویر تار می‌شود.

خیلی از عکاس‌ها معتقد هستند که سرعت شاتر مهم ترین ضلع مثلث نوردهی است و اگر سرعت شاتر شما به اندازه‌ای که به شما عکس واضحی تحویل دهد سریع نباشد، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند تصویر را نجات دهد.

تاثیر ایزو در مثلث نوردهی

افزایش ایزو کمک می‌کند با نور کمتری کار کنید اما ایزو بالا اکثر اوقات نویز تصویر را نیز افزایش می‌دهد و جزئیات را نیز کاهش خواهد داد. 

با بیشتر شدن ایزو به شما کمک می کند تا با نور کمتری کار کنید اما ایزو بالا اکثر اوقات نویز تصویر را نیز افزایش می‌دهد و جزئیات را نیز کاهش خواهد داد؛ نویز نتیجه نوسانات سیگنال‌های الکتریکی است. در ایزو پائین، مقیاس سیگنال تصویر در مقایسه با نویز بزرگ است و به معتای این است که نویز نمی‌تواند روی تصویر شما تاثیر بگذارد. هنگام کار با ایزو بالا سیگنال تصویر هم‌اندازه با سیگنال نویز است و به همین دلیل نویز وارد تصویر خواهد شد.

تثبیت تصویر

گمراه نشوید، مثلث نوردهی تبدیل به مربع نوردهی نشده است.

این فقط یک نکته  درمورد توانایی تثبیت تصویر است. به این توجه کنید که که این قابلیت می‌تواند به شما کمک کند از سرعت شاترهای پائینی که اجازه استفاده از دیافراگم بسته را به منظور افزایش عمق میدان به شما می‌دهند رها شوید. البته نباید لرزش دوربین را با حرکت سوژه اشتباه بگیرید. قابلیت تثبیت تصویر فقط لرزش دوربین را کاهش می‌دهد و برای سوژه‌های ایستا مناسب است. من اغلب عکس‌هایی می‌بینم که به خاطر اینکه سرعت شاتر آن نسبت به سرعت سوژه پائین‌تر بوده است تار هستند ولی عکاس‌های آن‌ها فکر می‌کردند تکنولوژی تثبیت تصویر به آن‌ها کمک خواهد کرد.