نور خورشید در عکاسی

آزیموت زاویه خورشید نسبت به جهت است – معمولاً جهت قطب شمال یا شمال واقعی. اگر خورشید مستقیماً به سمت شرق باشد ، می گوییم آزیموت آن ۹۰ ^درجه  است. ارتفاع خورشید نیز بر حسب درجه اندازه گیری می شود که ۰ ^درجه افق و ۹۰ ^درجه مستقیماً بالای سر است.

اتمسفر

سیاره شکننده ما توسط یک حباب به همان اندازه شکننده از اتمسفر پر از هوا احاطه شده است. هنگامی که خورشید مستقیماً در بالای سر (یا نزدیک به اوج خود) قرار دارد ، نور ستاره از طریق کمترین میزان اتمسفر در آن روز در حال حرکت است. جای تعجب نیست که خورشید در اواسط روز روشن ترین و آفتاب سوختگی بیشتر شایع است.

برعکس ، هنگامی که ارتفاع خورشید پایین تر است ، نور در مقدار بیشتری از اتمسفر حرکت می کند و نور آنقدرها روشن نیست. بسیاری از ما مستقیماً به خورشید هنگامی که در افق کم است نگاه کرده ایم ، اما هرگز نباید این کار را هنگامی که ستاره مستقیماً بر فراز سر ما است انجام دهید. با نزدیک شدن خورشید به افق ، نه تنها نور خورشید به دلیل میزان بیشتر جو در حال تیره شدن است ، بلکه کیفیت نور نیز تغییر می کند.

ساعت طلایی

برای مدتی پس از طلوع و قبل از غروب ، ارتفاع پایین تر خورشید (تقریباً ۱۰ ^درجه ) و تغییر رنگ مربوط به آن ، منطقه ما را در کره زمین با نور گرم تر خورشید غرق می کند. این زمان در بین مردم به عنوان “ساعت طلایی” شناخته می شود. این نور غنی و گرم مورد علاقه عکاسانی است که از مناظر ، پرتره و تقریباً در مورد هر نوع تصویر دیگری عکس می گیرند.

قسمت “ساعت” را به معنای واقعی کلمه نگیرید. بسته به فاصله شما در شمال یا جنوب استوای زمین (عرض جغرافیایی شما) ، و زمان سال ، ساعت طلایی می تواند بیشتر یا کوتاهتر از ۶۰ دقیقه باشد.