روش های آسان برای اجرای نورپردازی در عکاسی پرتره

امروز می خواهیم در باره ی روش های آسان برای اجرای نورپردازی در عکاسی پرتره صحبت کنیم که شما می توانید آنها را در نوبت بعدی که تصمیم به عکاسی پرتره با نورپردازی استودیویی دارید، مورد استفاده قرار دهید. برای مثال هایی که در ادامه مطرح می شوند، ما از نورپردازی مداوم برای به تصویر کشیدن بهتر آنها استفاده کردیم، البته شما می توانید از نور فلش هم استفاده کنید.

عکاسی پرتره یکی از محبوب ترین سبک های عکاسی است، نورپردازی در این سبک بسیار اهمیت دارد. نورپردازی صحیح در عکاسی پرتره می تواند تاثیر شگرفی در زیبایی عکس های شما بگذارد.

نورپردازی پرتره پروانه ای

نورپردازی در عکاسی پرتره پروانه ای (گاهی مواقع با نام نورپردازی پارامونت که اصطلاحی کم کاربرد تر است شناخته می شود)، یکی از بهترین تنظیمات نورپردازی جهت بهتر جلوه دادن سوژه برای بیشتر چهره‌ها است، در نتیجه حتی فکر اینکه از روش دیگری استفاده کنید را هم نکنید! هدف شما ایجاد تصویر یک پروانه بوسیله سایه ایجاد شده در زیر بینی است. برای انجام این کار، منبع نور را مستقیما در بالای سوژه قرار دهید و به سمت پایین و بر روی او بتابانید. این کار سایه های نمایشی و جذابی را زیر گونه ها، بینی و چانه ایجاد می‌کند.

روش های آسان برای اجرای نورپردازی در عکاسی پرتره

نورپردازی حلقه‌ای

نورپردازی حلقه‌ای نام خود را از دایره نوری که در اطراف صورت سوژه شما قرار گرفته است می‌گیرد. برای رسیدن به نورپردازی حلقه‌ای، با نورپردازی پروانه‌ای شروع کنید و سپس منبع نور خود را به سمت راست یا چپ حرکت دهید.  آن را همینطور جابه جا کنید تا زمانی که یک سایه در طرف مخالف بینی ظاهر شود، این روشی است که یک حلقه ایجاد می‌کند (که نام مستعار من در کالج بود که البته به هیچ کدام از مواردی که گفته شد ربطی نداشت).

این مقاله را بخوانید
مثلث نور دهی در دوربین

نورپردازی رامبراند

برای آموزش نورپردازی پرتره رامبراند حالت “مثلث گونه” را در انتخاب کنید. نورپردازی رامبراند مثل یک نورپردازی حلقه دراماتیک است که سایه بینی به سایه گونه متصل است بگونه‌ای که یک مثلث از نور را روی گونه ایجاد می‌کند. برای رسیدن به آن، منبع نور خود را کمی بیشتر به راست یا چپ نسبت به تنظیمات نورپردازی حلقه‌ای خود حرکت دهید و نور را در یک زاویه تندتر (بسته تر) تنظیم کنید. در این حالت به گونه‌های برجسته تری در تصویر می‌رسید.

نورپردازی یک طرفه

نورپردازی یک طرفه (گاهی اوقات به عنوان نورپردازی جانبی ، و البته مورد علاقه نورپرداز های حرفه ای که اغلب می خواهند مستقیما به سراغ اصل قضیه بروند، شناخته می‌شود) برای ایجاد یک فضای پر رمز و راز بسیار مناسب است. در این روش تنظیمات بسیار ساده هستند شما فقط باید نور را در یک سمت سوژه خود قرار دهید. در این وضعیت نیمه دیگر صورت او عملا در سایه قرار میگیرد.

نورپردازی حاشیه‌ای

نورپردازی پرتره حاشیه‌ای برای تفکیک سوژه شما از پس زمینه و برجسته کردن خطوط اطراف آن است. برای انجام تنظیمات، یک نور را در پشت سوژه قرار دهید و آن را به سمت پشت سر او بچرخانید. جهت ایجاد درام بیشتر منبع نور پشت سر (کیکر) باید قدرتمندتر از منبع نوری باشد که از جلو به سوژه نور می تاباند.

نورپردازی گسترده

بر خلاف باور عمومی، نورپردازی پرتره گسترده برای برجسته کردن ابعاد وسیع چهره سوژه شما است. برای این روش، منبع نور خود را در سمت راست یا چپ سوژه خود قرار دهید و آن را به سمت او و به سمت پایین بچرخانید. بدن سوژه را از  نور دور کنید و صورت او را به سمت دوربین تنظیم کنید. هدف این است که قسمت وسیعی از چهره (طرفی که به دوربین نزدیک است و بیشتر نشان داده می شود) را در نور و قسمت کمی از چهره را در سایه قرار دهیم.

این مقاله را بخوانید
نکاتی برای عکاسی از آبشارها