بهترین تنظیم دیافراگم برای پرتره چیست؟
به اندازه کافی آموزش های آنلاین را بخوانید یا به اندازه کافی نسخه بازاریابی را بخوانید و ممکن است متقاعد شوید که بهترین تنظیم دیافراگم برای پرتره چیست؟ یک پرتره موفق نیاز به بازکردن دیافراگم لنز در گسترده ترین حالت دارد.
در حالی که رویکرد “باز” به تصویر کشیدن بسیار جدید نیست ، استفاده از آن در سال های اخیر افزایش یافته است ، که منجر به مازاد عکس ها می شود که عمق میدان را بسیار کم نشان می دهد. هرچقدر هم که دوقطبی باشد ، این پدیده به عنوان یک آفت یا یک نعمت تلقی می شود ، بستگی به مخاطب دارد. بسیاری از پرتره های چشمگیر با استفاده از این تکنیک ساخته شده اند ، اما مانند هر تصمیم خلاقانه ، اعتدال کلیدی است. این مقاله مزایا و معایب ایجاد پرتره در حداکثر دیافراگم لنز را قبل از کاوش در موضوعی که اغلب مورد بحث قرار نمی گیرد ، در نظر می گیرد: زمان توقف.
چرا در وهله اول شلیک باز می کنید؟
دلایل عملی و زیبایی شناختی پشت این روند وجود دارد. بیایید با اصول اولیه شروع کنیم: هنگامی که دیافراگم لنز خود را باز می کنید ، اجازه می دهید نور بیشتری وارد دوربین شما شود. این دو مزیت فوری برای پرتره نویسان فراهم می کند.
اول ، نور بیشتر به این معناست که می توانید با سرعت شاتر سریعتر عکاسی کنید و آزادی بیشتری به شما و نگهبانتان بدهید. این می تواند موهبت الهی برای افراد گیج کننده مانند کودکان یا حیوانات خانگی باشد. نور بیشتر همچنین به این معنی است که شما می توانید در محیط های تاریک تر از زمانی که می توانید کار کنید ، کار کنید.این امر هنگام استفاده از نور موجود در داخل خانه یا هنگام کار بیرون در روز ، انعطاف پذیری بیشتری می بخشد. این مزیت مخصوصاً هنگام استفاده از لنزهای اولیه سریع (به عنوان مثال ، f/0.95 ، f/1.2 ، f/1.4) که می تواند باعث افزایش روشنایی فوری در هنگام باز شدن شود ، قابل توجه است.
هنگامی که بر روی چشم های سرپرست تمرکز می کنید ، عکاسی گسترده می تواند بینندگان را به سمت پرتره شما بکشاند.
این چگونه بر ظاهر پرتره های شما تأثیر می گذارد؟
جذابیت زیباشناختی عکسبرداری گسترده در اطراف تمرکز انتخابی و جداسازی سوژه از پس زمینه است. در عمق میدان بسیار کم ، می توانید مناطق فوکوس شده را از محیط اطراف خود “پاپ” کنید. این تکنیک در صنایع نامزدی ، عروسی ، خانواده و عکاسی پرتره در ارشد مورد توجه قرار گرفته است. اگر تا به حال عکسی از یک زن و شوهر با تمرکز بر تیغ مشاهده کرده اید که با تارهای غیرقابل تشخیص رنگ ها احاطه شده است ، نتایج این پدیده را مشاهده کرده اید. سازندگان دوربین گوشی های هوشمند به سرعت این روند را طی کردند و حالت های عمودی “عمودی” را برای مصرف کنندگان ایجاد کردند که مشتاق شبیه سازی این اثر با تلفن های خود هستند.
هنگامی که از فاصله دور کار می کنید ، عکاسی از سطح باز می تواند پرتره های دراماتیک ایجاد کند. در این سناریوها ، تمرکز بر چشم سوژه شما واقعاً می تواند یک تصویر را برجسته کند. این همچنین می تواند به عنوان یک وسیله نوری برای نرم کردن ملایم صورت چهره فرد نشیمن شما در هنگام افتادن تمرکز از چشم آنها عمل کند. با این حال ، توجه داشته باشید که در صورت از دست دادن تمرکز ، کارکردن نزدیک و کم عمق می تواند یک فرایند نابخشودنی باشد. خوشبختانه بسیاری از دوربین های جدید از قابلیت Eye-AF استفاده می کنند که هنگام عکاسی با چنین صفحه کانونی باریکی می تواند بسیار مفید باشد. در مورد به روز نگه داشتن سیستم عامل دوربین ها و لنزها ، مراقب باشید تا از مزایای استفاده از چنین فناوری هایی استفاده کنید.
تأثیرات زیبایی شناختی
تصویر سمت چپ با f/1.8 و تصویر سمت راست با f/8 گرفته شده است. به تفاوت چشمگیر نحوه رندر شدن گلها توجه کنید.
بوکه یکی دیگر از تأثیرات زیبایی شناختی است که اغلب با عکسبرداری گسترده باز می شود. این اصطلاح عجیب و غریب که مناطق خارج از فوکوس یک عکس را توصیف می کند در اواخر دهه ۱۹۹۰ ظاهر شد و از آن زمان بر زبان بازاریابی پیرامون لنزها مسلط شد.
در حالی که فیزیک پشت بوکه موضوعی است که مقاله خود را تأیید می کند ، شایان ذکر است که هرچه مساحت تصویر شما بیشتر از فوکوس باشد ، بوکه مرتبط تر می شود. شخصا ، بوکه چیزی است که من فقط زمانی به آن فکر می کنم که حواس او را پرت می کند. هدف اصلی از تمرکز لنز این است که بیننده خود را به جایی که در عکس نگاه می کند هدایت کند. اگر مناطق خارج از فوکوس تصویر شما عجیب یا غیر طبیعی به نظر می رسند ، این موضوع به طور مضر با سوژه شما رقابت می کند.