عکاسی مونوکروم با نور کم

در شرایطی که دوربین ها و لنزهای جدید رنگ های فوق العاده ای را نمایش می دهند،همه ما در عکس های اشباع شده از رنگ ها در رسانه های اجتماعی غرق شده ایم.اما چند دهه قبل، همه جهان را خاکستری می دیدیم.با وجود اینکه عکس های امروزی میلیون ها رنگ را به زندگی ما وارد می کنند، دنیای خاکستری آرام بخش تر از آنهاست.در این مقاله از نمایندگی نیکون باید ببینم که چطور می توان عکاسی مونوکروم با نور کم گرفت و به آنها زندگی بخشید.

عکاسی مونوکروم چیست؟

عکس‌های مونوکروم حاوی حالت‌های مختلف یک رنگ خاص است. برای مثال یک عکس مونوکروم می‌تواند حاوی طیف‌های مختلف رنگ آبی، سبز یا خاکستری باشد.

در صورتی که بخواهید یک عکس مونوکروم سبز با استفاده از دوربین خودتان بگیرید باید به دنبال صحنه‌ای بگیردید که تنها رنگ‌های موجود در کادر تصویر طیف‌های مختلف رنگ سبز هستند. همچنین ممکن است تصمیم بگیرید یک عکس خاص را به صورت مونوکروم پردازش و ادیت کنید.

برای این کار باید یک عکس بگیرید و آن را فقط به یک طیف رنگ محدود کنید. امروزه این کار بیشتر توسط نرم‌افزارهای لایتروم و فتوشاپ انجام می‌شود اما این نوع عکاسی موضوع جدیدی نیست و از گذشته رواج داشته است.

احتمالا عکس‌های قدیمی قرمز قهوه‌ای (سوبیا) و یا سیانوتایپ را مشاهده کرده‌اید. این عکس‌ها متداول‌ترین نمونه‌های عکاسی مونوکروم هستند. در این عکس‌ها تون‌های گرم و سرد تصویر نتیجه‌ی استفاده از یک ماده‌ی شیمیایی بودند که در پروسه‌ی ظاهر کردن تصویر مورد استفاده قرار می‌گرفت.

تقابل عکاسی با نور کم و عکاسی با نور زیاد

عکس کم نور سوژه های روشن با تضاد رنگ بالا بر روی پس زمینه ای تیره دارد در حالیکه عکس های با نور زیاد نقطه مقابل آن است.و از سوژه های تیره تر با تضاد رنگ کم بر روی پس زمینه روشن تشکیل شده است.عکس بالا منظره ای از نوع عکسکم نور است در حالیکه عکس پایین کاملا high key محسوب می شود.
لازم به ذکر است که عکس های کم نور را نمی تواند عکس های مات دانست.عکاسی سیاه و سفید کم نور در بسیاری از ژانرهای عکاسی مانند چهره نگاری و حتی حیات وحش ، طبیعت و … کاربرد دارد.

عکاسی مونوکروم low key چیست؟

در قسمت زیر برخی مراحل مهم در عکاسی مونوکروم low key آورده شده است :

• سیستم Ansel Adams Zone ( سیستم منطقه‌ای انسل آدامز )
• اکسپوژر یا نوردهی
• میکرو کنتراست
• ترکیب بندی
• پس پردازش

سیستم Ansel Adams / Fred Archer Zone

به عبارت ساده این سیستم عکس را بر اساس تنالیته‌های خاکستری، از سفید تا سیاه، به ده بخش تقسیم کرده و هر کدام را با یک نقطه نشان می‍‌دهند. به طور کلی، مناطق I و II به عنوان زیرمجموعه در نظر گرفته می‌شوند، چرا که نمی‌توان از آنها جزئیات زیادی را بدست آورد و بیشتر نواحی تاریک است. به همین صورت در نواحی IX و X نیز جزئیات با رنگ سفید ناشی از نور زیاد ادغام شده و تشخیص آنها بسیار سخت است. اما مثل همیشه، هیچ قانون سخت و غیر ممکنی در هنر وجود ندارد. این در نهایت خود ما هستیم که در مورد چگونگی و زمان ترکیب رنگ‌ها و تیره و روشنی تصمیم می‌گیریم.

روشی انسل آدامز

اجازه دهید به طور خلاصه این سیستم را برای افرادی که به تازگی وارد دنیای عکاسی شده‌اند توضیح دهم. زمانی که عکاسی با فیلم و دوربین‌های آنالوگ انجام می‌گرفت، عکاس افسانه‌ای، انسل آدامز، روشی را برای رسیدن به نوردهی بهینه در چاپ نهایی ابداع کرد. انسل آدامز در مورد این روش در کتاب‌های ” The Camera ” ، ” The Negative ” و ” The Print ” توضیح داد. این سه کتاب از مهم‌ترین مراجع عکاسان قدیمی و حتی عکاسان امروزی است. سیستم منطقه‌ای انسل آدامز را علاوه بر عکاسی سیاه و سفید، در عکاسی رنگی نیز می‌توان استفاده کرد. اما در ابتدا این روش تنها برای عکاسی مونوکروم و سیاه و سفید بود و به طور ویژه‌ای برای مناظر low key استفاده می‌شد.

کنتراست بالا

برای به دست آوردن کنتراست بالا در تصویر، از مناطق میانی ( منطقه V یا VI ) اجتناب کنید، یعنی صحنه را به رنگ‌های روشن و تیره تقسیم می‌کنم، سپس نقاط تاریک را در نواحی III و IV قرار داده و مناطق روشن‌تر را بین نواحی VI ، VII و VIII قرار دهید همچنین گاهی اوقات بعضی نقاط را در عکس، مثل برف یا یخ‌های روی کوه، بیشتر از حالت عادی روشن کنید. تا کنتراست تصویر بهتر نمایان شود. این بهترین راه برای افزایش اصولی کنتراست یا تضاد رنگ در عکس است.

شیوه کار با نوردهی

حالا که با سیستم ناحیه بندی انسل آدامز آشنا شدید، باید بدانید که اصلا چطور نقاط مد نظر در عکس را در این نواحی قرار دهیم. باز هم می‌گویم، هیچ قاعده سخت و غیر ممکنی در عکاسی وجود ندارد. موارد زیر راهنمای‌هایی در مورد شیوه کار با نوردهی در سیستم نواحی انسل ادامز است :

تجسم اولیه :

اولین قدم تجسم کردن است. من افراد بسیاری را دیده‌ام که یک عکس معمولی یا تار را به عکس سیاه و سفید یا مونوکروم تبدیل می‌کنند. اما دقیقا برعکس این موضوع من متوجه شدم که برای یک عکس سیاه و سفید یا مونوکروم نیاز به کنتراست و شارپنس بیشتری در تصویر داریم. اگر تصمیم دارید یک عکس سیاه و سفید یا مونوکروم ثبت کنید، قبل از هر چیزی آن را در ذهنتان تجسم کنید و تصویر نهایی را برای خودتان در نظر بگیرید. این کار را حتی پیش از فشردن دکمه شاتر باید انجام دهید، نه اینکه آن را بسپارید به مرحله پردازش یا ادیت !

نورپردازی :

از نوردهی مصنوعی در اواسط روز و همچنین در پشت صحنه اجتناب کنید. در هر دو مورد، به ویژه در هنگام عکاسی از مناظری که شامل آسمان هم می‌شود، آسمان چند برابر روشن‌تر از حالت عادی ثبت شده و تمرکز بیننده به جای سوژه اصلی بر روی آسمان جلب می‌شود. بهترین راه این است که از سوژه خود در حالتی عکاسی کنید که خورشید در افق پشت سرتان باشد و منظره یا سوژه را روشن کند. در چنین حالتی، سوژه شما به طور طبیعی روشن می‌شود و این برای مناظر بهتر است، مخصوصا اگر برفی روی کوه‌ها باشد.