مقدار های مختلف ایزو در دوربین

مقدار های مختلف ایزو در دوربین ، تنظیم ایزو در عکاسی یکی از نخستین مهارت‌های ضروری برای عکاسان است. ISO که تلفظ صحیح آن آیسو است، به معنی حساسیت نورسنجی بوده و اگر بیش از حد بالا باشد، در کنار روشن‌تر شدن عکس، نویز آن را بیشتر می‌کند. اگر ISO بسیار پایین باشد هم تصویر بیش از حد تاریک می‌شود. به عبارت دیگر همیشه باید ISO‌ را روی مقدار بهینه تنظیم کرد تا روشنایی و نویز عکس مناسب باشد.

اکثر کاربران می خواهند دوربین های دیجیتال خود را در حالت خودکار (Auto Mode) قرار دهند که در آن دوربین عکاسی بسته به شرایطی که در آن عکاسی می کنید، تنظیمات ایزو مناسب را انتخاب می کند (دوربین تلاش خواهد کرد که ایزو را تا حد ممکن پایین نگه دارد)، اما بیشتر از دوربین ها نیز این فرصت را به شما می دهند که ایزو را خودتان انتخاب و تنظیم کنید.

اگر شما از حالت خودکار دوربین عکاسی خود استفاده نکرده و یک ایزوی خاص را انتخاب کنید، متوجه خواهید شد که ایزو بر دیافراگم و سرعت شاتری که برای گرفتن یک عکس با نوردهی خوب مورد نیاز است نیز تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، اگر ایزو خود را بالا برده و از ۱۰۰ به ۴۰۰ تغییر دهید، متوجه خواهید شد که می توانید با سرعت شاترهای بالاتر و یا دیافراگم های کوچکتر عکاسی کنید.

مقدار های مختلف ایزو :ISO 200 الی ۸۰۰

بی تردید در حال حاضر امروزه دوربین‌ های عکاسی نیکون پیشرفت خیلی خوبی داشته‌اند. امروز در بازار دوربین ‌های مدرن از ویژگی ثبت تصویر ها بی نظیر با ISO 200 تا ISO 800 بهره می‌برند. این در حالی می باشد که هیچ تغییر یا افت قابل مشاهده ای در کیفیت عکس مشاهده نخواهید کرد.

اگر نیاز باشد از سرعت شاتر سریعتر و یا دریچه دیافراگم باریکتر از آنچه مقدارپیش فرض ISO دوربین عکاسی به شما امکان استفاده میدهد استفاده کنید، و قابلیت این را دارید با اطمینان اندازه ISO دوربین را به ۸۰۰ افزایش دهید بدون اینکه تاثیر خیلی زیادی روی عکس شما بگذارد. به عنوان نمونه می‌توانید جهت مقابله از پایین امدن  سرعت شاتر با ISO 400 عکس‌های پرتره بگیرید.

ISO 800-3200

بین فاصله عددی ISO 800 تا ISO 3200 نویزهای دیجیتالی در عکس ها به صورت خیلی واضح قابل مشاهده خواهند بود. با این وجود این مورد به مدل دوربین عکاسی شما نیز بستگی دارد. در دوربین ‌های عکاسی رده پایین و یا قدیمی، نویزهای دیجیتالی در مقدار های پایین‌تر ISO نیز دیده میشد. ولی برعکس در دوربین‌ های عکاسی جدید و رده بالا این گونه نیست.

مقدار ISO پیشنهادی برای عکاسی در شرایط مختلف

در ادامه به اعداد و پیشنهاداتی اشاره می کنیم که در مورد اکثر دوربین‌های دیجیتالی مناسب است ولی توجه کنید که در دوربین‌های جدید، الگوریتم‌های پردازش تصویر بهینه‌تر و پیشرفته‌تر است و این یعنی اگر از ISOهای بالاتر استفاده کنید هم کیفیت عکس و مقدار نویز آن قابل‌قبول خواهد بود. زیرا در دوربین‌های پیشرفته‌ی امروزی، ایزوهای بالاتر و تنظیمات خاص مثل کاهش نویز حین پرتوگیری طولانی را آزمایش کنید.

عکاسی از ستارگان در تاریکی شب:

ISO 3200 مقدار بسیار خوبی است البته این که لنزی با دیافراگم باز مثل F/1.8 داشته باشید و یا زمان شاتر را با توجه به وجود سه‌ پایه‌ و ثبات کامل دوربین، بالاتر از ۱۵ ثانیه تنظیم کنید. در این روش بد نیست ISO را روی ۱۶۰۰ یا حتی ۸۰۰ واحد تنظیم کنید.

عکاسی از صحنه‌های ورزشی در روشنایی روز:

ISO 100 مقدار مطلئبی است زیرا که روشنایی مناسب است. به ان نیز دقت کنید که زمان شاتر روی ۱/۱۰۰۰ ثانیه و بالاتر تنظیم شود تا اثر حرکت سوژه در عکس‌ها دیده نشود. حتی با این زمان شاتر کوتاه هم اگر روشنایی زیاد باشد، ISOی ۱۰۰ واحد کافی به نظر می‌رسد.