عکاسی در ارتفاع

آیا شما بسیاری از عکس های خود را با پای خود که بصورتی پایدار و محکم بر روی زمین است انجام می دهید? لرزش دوربین یک مفهوم اساسی است که راهنمایی می‌ کند که موضعی محکم بگیرید، آرنج‌ های خود را محکم نگه دارید و دوربین را تا حد امکان ثابت نگه دارید.امروز می خواهیم چیزی متفاوت تر از قبل یعنی عکاسی در ارتفاع را تجربه کنیم.

دقت کنید.

فضای محدود وجود دارد.پس عاقلانه انتخاب کنید.در هر چیزی که گرانش را به چالش می کشد، خواه بالون یا هواپیما باشد، فضا همیشه محدود است. قبل از صعود باید یک جلسه توجیهی ایمنی برگزار شود و خلبان حرف آخر را می زند. بنابراین با خلبان صحبت کنید و ببینید که آیا می توانید نقطه ای در گوشه ای پیدا کنید یا او بهترین مکان را برای گرفتن عکس می شناسد. حتی ممکن است جایی نباشد که شما انتظار دارید.

تغییر شرایط نور

اکثر پروازهای بالون قبل از طلوع آفتاب شروع می شود, برای هر دو مفاهیم عاشقانه, و همچنین شرایط پرواز بهتر. اما برای عکاس که باعث می شود کار ما سخت تر به خارج شدن از تاریکی صبح ، تبدیل به یک ساعت آبی ، پس از آن ساعت طلایی و در نهایت تمام نور روز. بنابراین ما چهار شرایط نوری مختلف داریم که باید ثبت شوند.

اگر شما یک سه پایه به همراه آوردید ، آن را بر روی زمین قرار دهید. این ممکن است برای تیراندازی طلوع آفتاب خوب باشد ، اما تهیه بالن یا هواپیما نیاز به کار دارد. بنابراین بسیاری از قطعات متحرک وجود دارد و هنگامی که شما در هوا شما قطعا آنها را لازم نیست.

نکته واقعاً این است که متغیرهای زیادی در مورد شرایط نور وجود دارد. من می دانم که کمی واضح است، اما در یک بالون (یا هواپیما) شما در یک محیط پایدار نیستید. شما در مدت زمان محدودی با شرایط نوری متعدد روبرو خواهید شد و این کار آسانی نیست که روز بعد بیدار شوید و دوباره پرواز کنید، بنابراین باید برای هر چیزی آماده باشید.

عکاسی در ارتفاع

استفاده از دوربین دوم

اگر چه من عادت کار با تجهیزات ندارم , اما در اینجا که در آن داشتن یک دوربین دیگر در دست خوب است. شرایط فضای محدود دینامیکی (برخاستن، چرخش، چرخش، فرود، و غیره، همراه با تغییر نور) دوربین فوق العاده واقعا مفید باعث می شود شما یک طیف وسیعی از عکس ها در یک فضای محدود و در یک محدود کردن تماس در زمان بگیرید. واقعا گزینه های بسیاری برای انجام این کار بدون داشتن دوربین های متعدد وجود ندارد.

 لنز ها

درنتیجه، چه لنز هایی روی دوربین های خود قرار دهید، سوال منطقی بعدی است. اولین نکته من در مورد لنز ها آوردن یک تله فوتو طولانی است.من افراد زیادی را با لنزهای ۱۶ تا ۳۵ میلی‌ متری دیده‌ ام که سعی می‌ کنند تمام منظره را ببینند، اما وقتی در بالا هستید، می‌ توانید همه چیز را با یک لنز بلندتر در کادر قرار دهید.

یادگیری انباشت فوکوس برای ترکیب‌بندی بهتر

بسیار دشوار است به عکس اشیاء کوچک است که نگاه بیش از حد بزرگ در داخل جعبه تصویر چون شما نمی توانید تمرکز بر روی نقاط مختلف در همان زمان است.

در حداقل فاصله‌ی فوکوس تفاوت وضوح بین پیش زمینه و کوه‌ها حتی در دیافراگم f/22 هم کاملا قابل دیدن خواهد بود و در صورتی هم که دیافراگم کاملا بسته باشد نمی‌توانید عکس‌های خوبی بگیرد. برای اینکه بتوانید هم پیش زمینه و هم پس زمینه را به صورت کاملا واضح ثبت کنید باید از انباشت فوکوس استفاده کنید. این متد شباهت زیادی به عکاسی HDR دارد اما به جای سرعت شاتر، این فاصله‌ی فوکوس است که در عکس‌ها تغییر خواهد کرد.

اگر چه بسیاری از دوربین های ارائه این ویژگی داخلی, بسیاری از ما باید آن را به شیوه ی دستی انجام داد.

روش انجام انباشت فوکوس به صورت دستی

برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن ، تمام تنظیمات دوربین باید در تمام عکس ها یکسان باشد. این تنظیمات شامل تعادل رنگ سفید, سرعت شاتر ISO و دیافراگم و مهمتر از همه موقعیت دوربین خواهد شد. برای انباشت تمرکز در عکاسی ارتفاع، همه چیز باید در تمام عکس ها ثابت شود. برای انجام این کار ، حتما به استفاده از سه پایه محکم  و استفاده از کنترل از راه دور شاتر انتشار شاتر را فشار دهید. به این ترتیب شما احساس راحتی با حرکات فیزیکی دوربین راحت خواهد شد..