آموزش عکاسی استودیویی از کودکان
آموزش عکاسی استودیویی از کودکان یکی از لذت بخش ترین و پر هیاهوترین انواع عکاسی است. این نوع از عکاسی از این طریق متفاوت و شاید کمی سخت و دشوار باشد که پر از اتفاقات پیش بینی نشده است. نیاز به مهارت و سرعت عمل دارد و از آن مهم تر نیازمند شناخت عمیق تری از دنیای کودکان است.
اهداف نورپردازی
اهدافی که در مورد نورپردازی در عکاسی استودیویی از کودکان به سه چیز می باشد:
• من سوژههای خودم را با عمق و سایز های واقعی ارائه دهم، در نتیجه باید سایههایی را در جای جای عکسهایم در کنار هایلایتها داشته باشم.
• برای جلب توجه بیننده به سوژه باید نور را در مکان مناسبی قرار دهم.
• استفاده از نور کافی برای ثبت عکس های واضح و شارپ، به خصوص در مورد کودکان پر جنب و جوش. با کودکان کمی بزرگتر، من میتوانم با استفاده از منبعهای نور ثابت کنار بیایم.
روش اول
نخست با قرار دادن پس زمینهی خود شروع می کنیم. زمان عکاسی استودیویی از کودکان ، فقط کافی است یک پس زمینهی بسیار ساده و بدون نقص را برایشان قرار دهیم.
نور اصلی
من برای نور اصلی معمولا از یک چتر بزرگ نقرهای ساخته شده توسط Westcott استفاده میکنم. آستر نقرهای این قابلیت را دارد تا هایلایتهای برجستهتر و جزئیات بیشتری را به تصویر ببخشد. رنگ سفید کیفیت را نرم تر میکند. برخی از مواقع میتوانید فقط با قرار دادن این نور در نزدیکی محور دوربین و ایجاد کیفیتی بهتر، از آن دور شوید.
نکته اگر نور را خیلی نزدیک به سوژه قرار دهید کیفیت تصویر و نور و جزئیات آن فرق خواهد کرد. ) چتر Westcott روی هد فلاش Dynalite همراه با یک رفلکتور مجموعه ی من هستند.
این را نیز در نظر داشته باشید که متغیرهای زیادی وجود دارد که ممکن است بر نورپردازی نهایی تصویر شما تأثیر بگذارد و کیفیت نور را تغییر دهد. زمانی که قرار دادن منبعهای نور، به محیط اطراف خود دقت کنید. برخی از مواقع در یک استودیوی پر سر و صدا با کف مرمر سفید عکاسی کنید که متوجه این می شوید که به طرز باورنکردنی سایهها را کاهش میدهد. در مواقع دیگر من از یک رنگ خاکستری استفاده میکنم که جلوهای متفاوت خواهد داشت.
روش دوم
من این روش را برای کودکان بزرگ تر به خاطر قرارگیری دقیق نورها پیشنهاد میکنم. کیفیت نور سختتر است، که برای کودکان خردسال با صورت گرد اغراق کمتری را به وجود میآورد، ولی در کودکانی با ساختار صورت استخوانی بسیار خوب عمل میکند. این روش نورپردازی برای نگاه تجاری بیشتر استفاده میشود. تصویری از این کودک را مشاهده میکنید با تم رنگی قرمز.
من از یک پس زمینهی قرمز با فاصلهی ۹ ” و یک پارچهی حریر با فاصلهی ۵ ” استفاده کردم. و همینطور یک فلاش با یک رفلکتور را در زاویهی ۲۰ درجهای نور اصلی خود قرار دادم. این نور ۵ درجه بالاتر از سر سوژهی من بود.
توصیه ی من این این است که برای این فیگور نورپردازی پروانهای یا رامبراندی بهترین نتیجه را میدهد. در اصل از آنجایی که کودک تحرک کمتری داشته و میتواند فیگور بگیرد، میتوان به خوبی نور را روی او تنظیم کرد.
نخستین الگوی نوری به من نور باریکتر و سایههای بیشتری را میدهد. من از یک منبع نور پر کننده با یک چتر سفید نیز استفاده کردم که در سمت چپ سوژه با زاویهی ۹۰ درجه قرار گرفته بود. این نور میتوانست جزئیات موجود در بافت لباس را بیشتر به تصویر بکشد. به این نیز دقت کنید که نور مستقیم این امکان را دارد تا بافت پارچههای تیره یا مشکی را از بین برده و آن را هموار و صاف کند.
نورسنج
نورسنج به شما کمک می کند تا در شراط عکاسی در مُد نوردهی دستی (M)، دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو مناسب انتخاب و تعیین کنید. و دیگر اینکه اگر همزمان از نور طبیعی و فلاش استفاده می کنید میزان تابش هر کدام را محاسبه و لحاظ کنید.
همچنین نورسنج در عکاسی استودیویی از کودکان یک وسیله ی ضروری است.